Ο Δήμαρχος Παλαιού Φαλήρου, Γιάννης Φωστηρόπουλος, συμμετείχε στις εργασίες της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Περιφερειών και Δήμων στις Βρυξέλλες. Εκεί είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει την παρουσίαση του  Μητροπολιτικού Πάρκου «Αέναον»  στο Φαληρικό όρμο,   το οποίο περιλαμβάνει και το  Ολυμπιακό Κλειστό Γήπεδο Παλαιού Φαλήρου,  από τον Περιφερειάρχη Αττικής Νίκο Χαρδαλιά  και την   Πρόεδρο της Επιτροπής Μεταφορών του Ευρωκοινοβουλίου Ελίζα Βόζεμπεργκ.   Συζήτησε επίσης με Δημάρχους, εκπροσώπους πόλεων και θεσμικούς φορείς από όλη την Ευρώπη. Στο επίκεντρο των συναντήσεων βρέθηκαν  καλές πρακτικές όπως: Η βιώσιμη κινητικότητα Οι δημόσιοι παραλιακοί χώροι Η προσβασιμότητα και η συμπερίληψη Η ανθεκτικότητα στις κλιματικές προκλήσεις, Ο πολιτισμός χαμηλού περιβαλλοντικού αποτυπώματος και η τοπική ανάπτυξη, Οι «έξυπνες» λύσεις για την καθημερινότητα των πολιτών. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στο   Μητροπολιτικό Πάρκο «Αέναον» , που μετασχηματίζει τον Φαληρικό Όρμο σε ενιαίο δίκτυο πρασίνου, πολιτισμού και αθλητισμού, με θετικό αποτύπωμα για το παράκτιο μέτωπο και τις όμορες πόλεις – μεταξύ των οποίων και το  Παλαιό Φάληρο . Ο  Δήμαρχος Παλαιού Φαλήρου Γιάννης Φωστηρόπουλος,  δήλωσε: «Συζητήσαμε συγκεκριμένες λύσεις που εφαρμόζονται με επιτυχία σε ευρωπαϊκές πόλεις μας και που μπορούν να “μεταφραστούν” σε καλύτερες μετακινήσεις, περισσότερο πράσινο, προσβάσιμοι δημόσιοι χώροι, πιο ανθεκτικές υποδομές. Η παρουσίαση του “Αέναον” αναδεικνύει τον ρόλο του Φαληρικού Όρμου ως ενιαίου μητροπολιτικού οικοσυστήματος. Με συνεργασίες και σχέδιο, ενισχύουμε τον διεθνή χαρακτήρα του Παλαιού Φαλήρου και μετατρέπουμε την εξωστρέφεια σε χειροπιαστά οφέλη για τους πολίτες.»

Η Υπηρεσία Πολιτισμού του Δήμου Παλαιού Φαλήρου διοργανώνει ένα μουσικό αφιέρωμα στη Σοφία Βέμπο, το Σάββατο 18 Οκτωβρίου, στο Πολιτιστικό Κέντρο «Θάλεια Διπλαράκου» (επί της οδού Ήβης Αθανασιάδου & Τρίτωνος). Στις 19.30 το απόγευμα, το Πολιτιστικό Κέντρο θα πλημμυρίσει με μελωδίες που εξύψωσαν το ηθικό ενός λαού, λέξεις που ακούστηκαν στα χαρακώματα και τραγουδήθηκαν από την «τραγουδίστρια της Νίκης» Σοφία Βέμπο , με τη μοναδική φωνή της Ζανέλ και τη συνοδεία του Βασίλη Τραϊφόρου , ως αφηγητή των ιστοριών από το Μεσοπόλεμο. Το δίδυμο συνοδεύουν: Πιάνο – επιμέλεια προγράμματος: Χρήστος Κουμούσης Βιολί: Αστέριος Αυλογιάρης Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό. Για περαιτέρω πληροφορίες και κρατήσεις θέσεων, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλούν στο Γραφείο Τύπου & Δημοσίων Σχέσεων του Δήμου, στα τηλέφωνα 213 2020301 & 213 2020372.

H θεατρική ομάδα του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 10ου Δημοτικού Σχολείου «Μανώλης Καλομοίρης» ανεβάζει θεατρική παράσταση με σκοπό τη στήριξη του Κοινωνικού Παντοπωλείου Παλαιού Φαλήρου H θεατρική ομάδα «Τέχνη, Δράση και Γονείς» του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 10ου Δημοτικού Σχολείου Παλαιού Φαλήρου «Μανώλης Καλομοίρης» , παρουσιάζει σε σκηνοθεσία Γιώργου Ματαράγκα , το δικαστικό δράμα του Τζέφρεϋ Άρτσερ «Πέρα από κάθε λογική». Η θεατρική παράσταση θα λάβει χώρο το Σάββατο 18 Οκτωβρίου και ώρα 20:00, στη Θεατρική Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» . Λίγα λόγια για την παράσταση Το έργο, ένα από τα πιο πολυπαιγμένα του διεθνούς ρεπερτορίου, ξετυλίγεται μέσα σε μια δικαστική αίθουσα όπου ένας άνδρας κατηγορείται για τη δολοφονία της συζύγου του. Κάθε μαρτυρία, κάθε στοιχείο, δοκιμάζει τα όρια της αλήθειας και της ανθρώπινης κρίσης. Με ευφυή πλοκή και απρόβλεπτες ανατροπές, ο Τζέφρεϋ Άρτσερ δημιουργεί ένα συγκλονιστικό δράμα που εξερευνά τη δικαιοσύνη, τη συνείδηση και τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στη λογική και στο συναίσθημα. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό. Αντί εισιτηρίου, ο Δήμος προωθεί τη στήριξη του Κοινωνικού του Παντοπωλείου , με την προσφορά τροφίμων μακράς διάρκειας στην είσοδο του θεάτρου.

Ο Δήμος Παλαιού Φαλήρου τιμά κάθε χρόνο την Φαληριώτισσα Ήβη Αθανασιάδου, την αδικοχαμένη μαθήτρια που εκτελέστηκε εν ψυχρώ από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής την ημέρα της απελευθέρωσης της Αθήνας, στις 16 Οκτωβρίου 1944. Ήβη Αθανασιάδου Οι τιμές αποδίδονται στην Πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως (Πλατεία Φλοίσβου) , στο μνημείο που έχει κατασκευαστεί προς τιμή της – απέναντι από την Εθνική Τράπεζα – με στόχο η θυσία της να προβάλλεται ως φωτεινό παράδειγμα γενναιότητας και αξιοπρέπειας για τη νεολαία αλλά και όλους τους Φαληριώτες. Τα ντοκουμέντα Ο Δημήτρης Κακίτσης μέσα από τη σπουδαία σελίδα του  Παλαιό Φάληρο Καλαμάκι Αναμνήσεις παρουσιάζει την ιστορία της σύντομης ζωής της μέσα από φωτογραφίες και μαρτυρίες κατοίκων του Παλαιού Φαλήρου που ήταν παρόντες στη δολοφονία. Οι φωτογραφίες είναι της Ελένης Μιχαήλου , ανιψιάς της Ήβης και κόρης της Άννας Αθανασιάδου , από την έκθεση στο 1ο Γυμνάσιο Παλαιού Φαλήρου. Η ιστορία της Ήβης Αθανασιάδου Ο Θρασύβουλος και η Έλενα Αθανασιάδη το γένος Καλφοπούλου γεννήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη από πλούσιους γονείς. Τον Σεπτέμβριο του 1922 , μετά την Μικρασιατική Καταστροφή αποφάσισαν να επιστρέψουν κι εκείνοι στην Ελλάδα . Κυνηγημένοι και ταλαιπωρημένοι εγκαταστάθηκαν στο Νέο Φάληρο προσωρινά στην οικία Βαρζάκα μέχρι το 1926 που θα τελείωνε το σπίτι που έκτιζαν στην οδό Αμφιτρίτης 35 και Ευτέρπης στο Παλαιό Φάληρο . Ο Θρασύβουλος ήταν αδελφός του Παύλου Γ. Αθανασιάδη , ευεργέτη του Δήμου. Η οικία Αθανασιάδη, Αμφιτρίτης 35 και Ευτέρπης στο Παλαιό Φάληρο, 1930 Την 1η Ιουνίου του 1926 μεγάλωσε η οικογένεια γεννήθηκαν δυο πανέμορφα δίδυμα κοριτσάκια που τα ονόμασαν Ήβη και Άννα . Τα διδυμάκια μεγάλωσαν ονειρεμένα παιδικά χρόνια μέσα στην ξεγνοιασιά και όλες τις απαραίτητες ανέσεις που απλόχερα τους πρόσφεραν οι πλούσιοι γονείς τους. Από πολύ μικρά ήταν κοινωνικά δημιουργικά, αγαπούσαν την τέχνη και τα γράμματα, καθώς και τα ταξίδια και τις εκδρομές που τακτικά διοργάνωναν οι γονείς τους. Ο Θρασύβουλος και η Έλενα Αθανασιάδη με τα δίδυμα Ήβη και Άννα, 1926 Τα πρώτα μαθητικά χρόνια της Ήβης ξεκίνησαν στο Δημοτικό της Σχολής Χατζηκωσταντίνου επί της οδού Τερψιχόρης. Μετά πήγε στο μοναδικό Γυμνάσιο που υπήρχε τότε στην περιοχή μας, το σημερινό 1ο Γυμνάσιο Παλαιού Φαλήρου . Η Ήβη ήταν μια άριστη μαθήτρια κοινωνική, φιλική, ευγενική, καταδεκτική, χαμογελαστή και με πάντα με έναν καλό λόγο για όλους ιδίως για τις φίλες και συμμαθήτριες της. Στο 1ο Γυμνάσιο Παλαιού Φαλήρο την σχολική χρονιά 1943-'44 Στα χρόνια της κατοχής τα κατεστραμμένα οδικά δίκτυα απέκλειαν την Αθήνα και τα περίχωρά της και από τις αγροτικές και κτηνοτροφικές περιοχές της χώρας. Έτσι, η πείνα και η εξαθλίωση δεν άργησε να φτάσει σε ολόκληρη την πρωτεύουσα και κατ' επέκταση στην γειτονιά μας. Τα τρόφιμα ήταν λιγοστά και τα μοίραζε με το δελτίο ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός . Δεν έφταναν για να χορτάσουν τους κατοίκους, ειδικά τους φτωχούς. Αλλά και οι πλούσιοι αντιμετώπιζαν πρόβλημα, καθώς οι Γερμανοί είχαν επιτάξει σχεδόν όλες τις βίλες, τα σπίτια και τα ξενοδοχεία του Παλαιού Φαλήρου. Η Ήβη και και η Άννα Στην Αθανασιάδη το 1940 στο σπίτι τους στο Παλαιό Φάληρο Το αίμα ενός 17χρονου κοριτσιού όπως της Ήβης και των πιο πολλών παιδιών της ηλικίας της, έβραζε. Δεν μπορούσε να ανεχτεί όσα συνέβαιναν, ούτε να μένει αμέτοχη. Αρχικά εντάχθηκε στον προσκοπισμό και μετά μεταπήδησε και οργανώθηκε στην Εθνική Δράση μαζί με πολλές φίλες της. Αρχηγός της τοπικής οργάνωσης ήταν ο Νώντας Λύρας, σύζυγος αργότερα της καλύτερης της φίλης Κικής Γαβαλά . Η δράση τους επικεντρωνόταν κυρίως στο να κλέψουν με κίνδυνο την ζωή τους τρόφιμα και ό,τι άλλο χρήσιμο από τις αποθήκες των Γερμανών και των μαυραγοριτών και να τα μοιράσουν σε όσους είχαν ανάγκη. Και φτάνουμε στις 12 Οκτωβρίου του 1944 ημέρα Πέμπτη, την ημέρα της Απελευθέρωσης. Στην μάντρα της οικίας του πρώτου δήμαρχου του Παλαιού Φαλήρου, Κ. Τουφεξή, μια ομάδα κοριτσιών της Εθνικής Δράσης έγραψε το σύνθημα «ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ» . Λίγο πιο κάτω στην γωνία με την Ποσειδώνος έξω από το Ζαχαροπλαστείο του Παχού και του εστιατόριου REX των αδελφών Βαγγέλη & Παναγιώτη Μουρίκη , η ομάδα έγραψε το σύνθημα «WELCOME OUR ALLIES» . Έξω από τον Παχό: η Ελένη Καστοριάδη λίγο μετα την δολοφονία Τα συνθήματα αυτά δεν άρεσαν καθόλου στον Αυστριακό αξιωματικό γιατρό Godfried Keller που ερχόταν στο περίπτερο για τσιγάρα από το επιταγμένο σπίτι του Κατωπόδη όπου έμενε - Αγίου Αλέξανδρου και Τρίτωνος. Στην διαδρομή έσκισε μια αγγλική σημαία που είδε στην οδό Αλκυόνης αλλά μόλις έφτασε και είδε το σύνθημα «WELCOME OUR ALLIES» έγινε έξαλλος και άρχισε να πυροβολεί με τις λίγες σφαίρες που του είχαν μείνει την ομάδα των παιδιών. Ανάμεσά τους ήταν η Κική Γαβαλά , η Ήβη Αθανασιάδου , η Έλλη Εγγονοπούλου , η Φωτεινή Παπούλια , η Βούλα Παναγιωτοπούλου , η Κική Αντωνέα , η Βέρα Ζαβιτσιάνου , η Αθηνά Φεσοπούλου Παπαγιάννη , η Δρακοπούλου και δυο κοπέλες από την Αρμενία . Μια σφαίρα βρήκε στην κοιλία την Ήβη Αθανασιάδου που έπεσε κάτω, Αμέσως έτρεξε να την βοηθήσει ένας σερβιτόρος του Παχού, ο Βαγγέλης Γκίνης, παρών και μάρτυρας σε ό,τι διαδραματίστηκε. Την πήρε αγκαλιά και μαζί με άλλους περαστικούς την πήγαν στο γειτονικό φαρμακείο για να της δώσουν κάποια πρώτη βοήθεια, αλλά δεν υπήρχε ίχνος από φάρμακα. Ο δε δολοφόνος έφυγε ανενόχλητος. Από 'κεί την πήγαν στο πιο κοντινό σπίτι, που ήταν του Παπούλια, και κανόνισαν να την πάνε στον Ευαγγελισμό . Εκεί την εγχείρισαν, αλλά η κατάσταση της χειρότερε. Δεν άντεξε παρά μόνο 4 ημέρες και στις 16 Οκτωβρίου άφησε την τελευταία της πνοή στα χέρια συγγενών και φίλων. Από την κηδεία της Ήβης στις 16 Οκτωβρίου 1944 Η οδός Ευτέρπης λίγα χρόνια αργότερα μετονομάστηκε σε οδό Ήβης Αθανασιάδου. Και το 1ο Γυμνάσιο Παλαιού Φαλήρου που η λειτουργία του ξεκίνησε την ίδια χρόνια με την γέννηση της Ήβης, το 1926, πήρε τιμητικά το όνομα της: «1ο Γυμνάσιο Παλαιού Φαλήρου Ήβης Αθανασιάδου». Μετονομασία της οδού Ευτέρπης σε οδό Ήβης Αθανασιάδου Μπορείτε να δείτε πολλές περισσότερες φωτογραφίες στο Ιστορικό Άρθρο του Δημήτρη Κακίτση Ψηφιακή μεγέθυνση & Ιστορική επιμέλεια – Δημήτρης Κακίτσης © Παλαιό Φάληρο Καλαμάκι Αναμνήσεις Η κούκλα, φωτογραφίες και μερικά παιχνίδια της Ήβης Η φετινή επιμνημόσυνη δέηση από τον Δήμο Παλαιού Φαλήρου Εφέτος, ο Δήμος Παλαιού Φαλήρου τίμησε για άλλη μια φορά τη μνήμη της Ήβης Αθανασιάδου με επιμνημόσυνη δέηση σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης και σεβασμού. Η μνήμη της παραμένει ζωντανή, υπενθυμίζοντας ότι η ελευθερία και η δημοκρατία απαιτούν διαρκή επαγρύπνηση. Στην τελετή παρέστησαν οι μαθητές του 1ου Γυμνασίου Παλαιού Φαλήρου που φέρει το όνομα της Ήβης Αθανασιάδου διότι πήγαινε και η ίδια σε αυτό , μαθητές του 1ου Λυκείου Παλαιού Φαλήρου, η Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων Παλαιού Φαλήρου, Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι της Δημοτικής Αρχής, Δημοτικοί Σύμβουλοι της αντιπολίτευσης καθώς και εκπρόσωποι φορέων της πόλης. Ο Δήμαρχος Παλαιού Φαλήρου, Γιάννης Φωστηρόπουλος , δήλωσε:  «Κρατάμε ζωντανή τη μνήμη της Ήβης Αθανασιάδου. Δεν τιμούμε μόνο μια αθώα ζωή που χάθηκε άδικα, αλλά υπερασπιζόμαστε τις αξίες που η ίδια συμβολίζει, το θάρρος, την αξιοπρέπεια και το σεβασμό στον άνθρωπο. Ας γίνει η Ήβη ένα παράδειγμα για τα παιδιά μας και μια ήρεμη δύναμη που μας καθοδηγεί να στεκόμαστε απέναντι σε κάθε μορφή βίας και μισαλλοδοξίας».

Ο Δήμος Παλαιού Φαλήρου σας προσκαλεί στην εκδήλωση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τον καρκίνο του μαστού με τίτλο «Η έγκαιρη διάγνωση σώζει ζωές». Η ενημέρωση για τον καρκίνο του μαστού θα πραγματοποιηθεί:  📅 Δευτέρα 20 Οκτωβρίου ⏰ Ώρα 19:00 📍 Πολιτιστικό Κέντρο Ηχούς (Ηχούς 26). Πρόγραμμα Χαιρετισμό θα απευθύνει ο Δήμαρχος Παλαιού Φαλήρου,  Γιάννης Φωστηρόπουλος . Θα μιλήσουν οι: Στέφανος Ζερβούδης , Χειρουργός Μαστολόγος, Αν. Καθηγητής Πανεπιστημίου Montpellier–Nîmes (Γαλλία), συνεργάτης Κλινικής ΡΕΑ Γεώργιος Παπαδόπουλος , Παθολόγος–Ογκολόγος, συνεργάτης Ογκολογικής Μονάδας Ημερήσιας Νοσηλείας Κλινικής ΡΕΑ Θα ακολουθήσουν  βιωματικές μαρτυρίες  από γυναίκες που νίκησαν την ασθένεια. Οργάνωση – συντονισμός από την Πρόεδρο της ΔΕΠΙΣ,  Μαρίνα Ζάγκα . Ας μιλήσουμε ανοιχτά για την πρόληψη, την έγκαιρη διάγνωση και τη δύναμη της ζωής!

Ο 1ος Διαγωνισμός Δημιουργικής & Πολιτιστικής Καινοτομίας Νότιας Αττικής θέτει ως βασικούς άξονες τη σύνδεση της Νεοφυούς Επιχειρηματικότητας με την πολιτιστική δημιουργία, την τεχνολογία και την καινοτομία. Ο διαγωνισμός καινοτομίας συνδιοργανώνεται από τον Σύνδεσμο Δήμων Νότιας Αττικής ( ΣυΔΝΑ ), τη δράση υποστήριξης Νεοφυούς Επιχειρηματικότητας  Sydna-Startups και τους Δήμους Αλίμου, Παλαιού Φαλήρου και Καλλιθέας. Α ποτελεί μια πρωτοποριακή δράση για την περιοχή και επιδιώκει να αναδείξει έργα που ενσωματώνουν πολιτιστική κληρονομιά, ψηφιακές εφαρμογές, βιώσιμες πρακτικές και εμπειρίες τοπικού χαρακτήρα για τη δημιουργία αξίας και κοινωνικής συνοχής. Σε ποιους απευθύνεται Η πρόσκληση απευθύνεται σε νεοφυείς επιχειρήσεις (startups) με έδρα ή δραστηριότητα στη Νότια Αττική , σε μικρομεσαίες και κοινωνικές επιχειρήσεις που αναπτύσσουν νέες υπηρεσίες ή πολιτιστικά προϊόντα, καθώς και σε φυσικά πρόσωπα με πρωτότυπες επιχειρηματικές ιδέες στους τομείς της Δημιουργικής και Πολιτιστικής Οικονομίας και του Βιώσιμου Τουρισμού. Θεματικές Ενότητες Οι προτάσεις μπορούν να αφορούν θεματικές ενότητες όπως ο Ψηφιακός Πολιτισμός και οι Δημιουργικές Τεχνολογίες, η Κληρονομιά και η Πολιτιστική Ανάδειξη, ο Τουρισμός και η Πολιτιστική Εμπειρία, η Δημιουργική Οικονομία και τα Καινοτόμα Πολιτιστικά Επαγγέλματα, καθώς και η Πράσινη Πολιτιστική Καινοτομία. Χρονοδιάγραμμα Η περίοδος υποβολής αιτήσεων διαρκεί από τις 13 Οκτωβρίου έως τις 13 Δεκεμβρίου 2025 μέσω της ιστοσελίδας του προγράμματος. Ακολουθεί η φάση αξιολόγησης και επιλογής των δέκα φιναλίστ, οι οποίοι θα συμμετάσχουν στο προπαρασκευαστικό εργαστήριο επιχειρηματικής ανάπτυξης και καθοδήγησης με ειδικούς της αγοράς. Η τελική παρουσίαση και απονομή των βραβείων θα πραγματοποιηθεί στις 14 Ιανουαρίου 2026 το απόγευμα στο Ίδρυμα Ευγενίδου στην Αθήνα. Βραβεία Οι διακριθέντες θα λάβουν χρηματικά βραβεία — 2.000€ για το πρώτο βραβείο, 1.000€ για το δεύτερο και δωροεπιταγή αξίας 500€ για το τρίτο — καθώς και πρόσβαση σε θερμοκοιτίδες, mentoring, δικτύωση με επενδυτές και προβολή μέσω των καναλιών επικοινωνίας του Sydna-Startups. Παράλληλα, όλοι οι φιναλίστ θα ενταχθούν στο ευρύτερο οικοσύστημα καινοτομίας του προγράμματος, αποκτώντας υποστήριξη για την περαιτέρω ανάπτυξη των ιδεών τους . Πληροφορίες Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να ενημερωθούν αναλυτικά και να υποβάλουν την αίτησή τους στην επίσημη ιστοσελίδα του προγράμματος .

Η οργάνωση Φιλόζωοι Νέας Σμύρνης διοργανώνει το Σάββατο 1η Νοεμβρίου στο Happypetbath ημέρα υιοθεσίας κουταβιών. Η ημέρα υιοθεσίας κουταβιών θα γίνει στο 📍 Happypetbath (Αγίας Τριάδος 13, Παλαιό Φάληρο) και ⏰ από τις 12:00 έως τις 17:00 🐶 θα σας περιμένουν σκυλάκια που ψάχνουν τον Άνθρωπό τους. Εθελοντές της οργάνωσης θα είναι εκεί για να σας λύσουν όλες τις απορίες σχετικά με τη φροντίδα ενός ζώου. Θα πραγματοποιηθούν μικρές ομιλίες από εκπαιδευτή, κτηνίατρο, groomer και άλλους ειδικούς αλλά και κληρώσεις: 🎁 50% έκπτωση στο grooming, 10% σε όλα τα προϊόντα και δωράκια για όλους!

Γεννημένη και μεγαλωμένη στο Παλαιό Φάληρο, η αρχιτέκτονας Τίνα Μαρινάκη αναδεικνύει εικαστικά σ το @athens_surreal μιαν άλλη, φανταστική Αθήνα, αποδεικνύοντας πως η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να γίνει ένα πολύ δημιουργικό εργαλείο. Οι αρχιτέκτονες είναι, εκ φύσεως, οραματιστές που μεταμορφώνουν, με τη δύναμη της φαντασίας τους, τον χώρο και την πόλη δημιουργώντας νέους τρόπους αντίληψης της πραγματικότητας και εναλλακτικά σενάρια ζωής. Η Τίνα Μαρινάκη , αρχιτέκτονας, visual artist και δημιουργός του Athens Surreal , εργάζεται στη Νέα Υόρκη και από την ξενιτιά της αμερικάνικης μητρόπολης ποστάρει στο Instagram τη νοσταλγία της για την Αθήνα . Κι όλο αυτό, με την βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης, παίρνει τη μορφή της εικαστικής αφήγησης. «Αν και το Athens Surreal ξεκίνησε αυθόρμητα, τον Φεβρουάριο του 2023, ως ένα ψηφιακό portfolio εικόνων που δημιουργούσα με εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης, στην πορεία εξελίχθηκε σε έναν χώρο προσωπικής έρευνας και εικαστικού πειραματισμού. Η επιλογή της Αθήνας σίγουρα δεν ήταν τυχαία· είναι η πόλη με την οποία έχω συναισθηματικούς δεσμούς, τη γνωρίζω βιωματικά και αποτέλεσε για χρόνια το σκηνικό τόσο της καθημερινότητάς μου όσο και της φαντασίας μου. Το γεγονός ότι δεν ζω τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα ενισχύει ίσως τη ρομαντικοποίηση ή και τη δυνατότητα μιας πιο καθαρής ανάγνωσης ορισμένων στοιχείων της -και αυτό με οδηγεί σε νέες, σουρεαλιστικές απεικονίσεις. Ίσως είναι κι ένας τρόπος να μετατρέπω δημιουργικά το αίσθημα του homesickness!» μας λέει η Τίνα Μαρινάκη από τη Νέα Υόρκη. Η Αθήνα – η πόλη που γεννήθηκε και μεγάλωσε – έχει μαγνητική γοητεία και υπάρχουν λόγοι γι’ αυτό. Προσβλέποντας σε μια μελλοντική μητρόπολη  «που σέβεται την ιστορία, τους κατοίκους και το τοπίο της και δεν έχει μετατραπεί σε Disneyland για τους τουρίστες» , η αρχιτέκτονας της πιο θελκτικής εκδοχής μιας σουρεάλ αθηναϊκής ζωής βασίζεται στον αυθορμητισμό και στο χιούμορ μιας διαχρονικής Αθήνας που θυμίζει καλοκαίρι, νεραντζιές και θερινά. Γεννημένη και μεγαλωμένη στο Παλαιό Φάληρο Γεννημένη και μεγαλωμένη στο Παλαιό Φάληρο , σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο Πατρών και στη συνέχεια συνέχισε με μεταπτυχιακό τίτλο M.S. in Advanced Architectural Design στο Columbia University της Νέας Υόρκης , όπου ζει και εργάζεται σήμερα. Η διαδρομή της περιλαμβάνει συνεργασίες με αρχιτεκτονικά γραφεία και ενασχόληση με τη σκηνογραφία. Έχει διατελέσει αρχισυντάκτρια του Archisearch.gr , έχοντας συνεπιμεληθεί το συνέδριο ΕΣΩ , το διεθνή διαγωνισμό ιδεών Pandemic Architecture (2020) και την έκθεση Size Matters στο Περίπτερο των ΗΠΑ στη ΔΕΘ (2019). Έργα της έχουν εκτεθεί στη 15η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, το Μουσείο Μπενάκη , την 6η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής του Tallinn, τη Διεθνή Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής Τοπίου της Βαρκελώνης και το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα.  Εργάζεται, επίσης, ως architectural designer στο γραφείο Bernard Tschumi Architects στη Νέα Υόρκη. Ωστόσο, η ανάγκη της να διερευνήσει τις νέες μορφές αναπαράστασης και την επιρροή της τεχνολογίας στην εικόνα την οδήγησε στη δημιουργία του προσωπικού της project “Athens Surreal”. H πιο «φρέσκια» δουλειά της εκτίθεται στη σημαντική έκθεση αρχιτεκτονικής “Hotel Experience” στην Τεχνόπολη . Η Τίνα Μαρινάκη, αρχιτέκτονας, Visual Artist και δημιουργός του “Athens Surreal”. Photo: © Sofia Sofianou Ποια προγράμματα χρησιμοποιεί Η Τίνα Μαρινάκη δημιουργούσε με εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης, όπως το DALL·E 2 , το Midjourney και το Stable Diffusion . Μέσα από την πλατφόρμα @athens_surreal στο Instagram, η αρχιτέκτονας δημιουργεί ένα παράλληλο, φαντασιακό σύμπαν που σχολιάζει την πόλη με χιούμορ, αισθητική και τρυφερότητα. Οι εικόνες της συνδυάζουν στοιχεία αρχιτεκτονικής ακρίβειας με κινηματογραφική σκηνοθεσία, θυμίζοντας τα συμμετρικά κάδρα του Wes Anderson και τη μοναξιά των πινάκων του Edward Hopper . Παράλληλα, η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης λειτουργεί όχι ως απλό εργαλείο, αλλά ως συν-δημιουργός, ένας συνεργάτης που μεταμορφώνει την πόλη σε πεδίο πειραματισμού. «Δοκίμασα να δημιουργήσω εικόνες της Αθήνας όπως θα τις φανταζόταν ο Wes Anderson» , δηλώνει, εξηγώντας πως μέσα από αυτή τη διαδικασία προέκυψε μια ιδιότυπη μελέτη για το πώς η τεχνολογία αναπαριστά και αναπαράγει την εικόνα της πόλης. Η αναγνώριση Η αναγνωρισιμότητα του “Athens Surreal” μεγάλωσε γρήγορα, φέρνοντας στο προσκήνιο ένα νέο βλέμμα πάνω στην ελληνική πρωτεύουσα. Οι εικόνες της Μαρινάκη, ονειρικές, παιχνιδιάρικες, αλλά και γεμάτες ανοικειότητα, αποκαλύπτουν μια Αθήνα φαντασμαγορική και απρόβλεπτη, όπου το γνώριμο μετατρέπεται σε κάτι παράξενο και ποιητικό. Η ίδια προσθέτει στη συνέντευξή μας: « Αυτό που με εκπλήσσει είναι το πώς αυτή η 'άλλη' Αθήνα, που γεννιέται μέσα από τα έργα, αγγίζει τόσο τους κατοίκους της, αλλά και ανθρώπους που δεν την έχουν επισκεφθεί ποτέ » . Η επερχόμενη έκθεση Από αυτό το ψηφιακό σύμπαν γεννήθηκε και η έκθεση Athens Surreal / Urban Landing , που εγκαινιάστηκε στις 16 Οκτωβρίου 2025 στο LAVA Space (Isola Studio, Ιπποκράτους 9, Αθήνα) και θα διαρκέσει έως τις 18 Δεκεμβρίου 2025. Επιμελήτριες της έκθεσης είναι οι Χάιδω Καπρούλια, Εύα Λαβράνου και Φρειδερίκη Μουστάκα για το LAVA. Η έκθεση επεκτείνει τη λογική του “Athens Surreal” σε μια αναστοχαστική θεώρηση του δημόσιου χώρου. Όπως αναφέρεται στο Δελτίο Τύπου: «Το Athens Surreal μεταμορφώνει τα τοπόσημα και τους δημόσιους χώρους της Αθήνας σε ονειρικά τοπία, δημιουργώντας εικόνες φαντασιακές, όπου το οικείο γίνεται παράξενο, φαντασμαγορικό και απρόβλεπτο» . Η έκθεση θέτει το ερώτημα: Τι συμβαίνει όταν η τεχνολογία δεν ονειρεύεται για εμάς, αλλά μαζί μας; Μέσα από αυτή την προοπτική, η Αθήνα δεν αντιμετωπίζεται ως στατικό αρχείο ιστορίας αλλά ως πεδίο ανοιχτό σε νέες μορφές συνάντησης και εμπειρίας. Ο δημόσιος χώρος αποκτά θεατρικότητα, γίνεται ξανά πεδίο επιτελεστικότητας και συλλογικής φαντασίας. Οι δρόμοι μετατρέπονται σε παιδικές χαρές, τα μνημεία σε καταφύγια και το αστικό τοπίο γίνεται χώρος συνύπαρξης ανθρώπων και άλλων ειδών. Τα έργα συνομιλούν, επίσης, με τις περιβαλλοντικές προκλήσεις της εποχής -την άνοδο της θερμοκρασίας, την ξηρασία και την κλιματική κρίση που επηρεάζουν άμεσα την καθημερινή εμπειρία της πόλης. Η Μαρινάκη αναδεικνύει έτσι την ανάγκη επανεφεύρεσης του δημόσιου χώρου μέσα σε πλαίσια οικολογικής ευαισθησίας , επαναφέροντας το παιχνίδι και τη συλλογικότητα στην καρδιά της πόλης. Μέσα από την τεχνητή νοημοσύνη, την αρχιτεκτονική σκέψη και το συναίσθημα της νοσταλγίας, καταφέρνει να μεταμορφώσει την Αθήνα σε μια σκηνή φαντασίας, μια πόλη που συνεχώς αλλάζει και επαναπροσδιορίζεται -ακριβώς όπως πρέπει να κάνουμε κι εμείς. Κείμενο: ΘΑΝΑΣΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ Νέα Γενιά Ελληνίδων Αρχιτεκτόνων: Athens Surreal // Τίνα Μαρινάκη: «Aρχιτεκτονική σημαίνει σύλληψη εναλλακτικών πραγματικοτήτων» Συνέντευξη στη Μελίνα Αρβανίτη-Πολλάτου Ακολουθώντας τη συλλογιστική των Colin Rowe  και Fred Koetter  στο  Collage City  (1978), όπου το παράδειγμα της μοντέρνας, καθολικά σχεδιασμένης ‘από τα πάνω’, πόλης του 20ου αιώνα απορρίπτεται εμφατικά προς χάριν της πολυπλοκότητας και της πολυμορφίας της αστικής συνύπαρξης, η Τίνα Μαρινάκη κρατάει τον πλουραλισμό, τις αντιφάσεις και την ιστορικότητα της σύγχρονης Αθήνας για να την ερμηνεύσει και να την σχεδιάσει, εκ νέου, «μέσα από τον σχεδόν ονειρικό φακό» της φαντασίας της. Η συνέντευξη που ακολουθεί πραγματοποιείται στα πλαίσια της ενότητας Women In Architecture , όπου η αρχιτέκτονας και αρχισυντάκτρια του Archisearch.gr , Μελίνα Αρβανίτη-Πολλάτου , επιμελείται και παρουσιάζει την υποενότητα «Νέα Γενιά Ελληνίδων Αρχιτεκτόνων» με στόχο την ανάδειξη των γυναικείων μορφών και θηλυκοτήτων της σύγχρονης ελληνικής αρχιτεκτονικής σκηνής. Μέσα από την ανίχνευση των πολύμορφων και πολύχρωμων μεθοδολογιών έρευνας και δράσης τους, επιχειρείται η σκιαγράφηση του πώς αυτές μετασχηματίζουν και αναδιαμορφώνουν το πεδίο της σύγχρονης αρχιτεκτονικής σκέψης και παραγωγής σήμερα. Τα τελευταία χρόνια ζείτε και εργάζεστε στη Νέα Υόρκη. Το ATHENS SURREAL ξεκίνησε στο Instagram τον Φεβρουάριο 2023. Γιατί Αθήνα και γιατί μια σουρεάλ εκδοχή της; Παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ζω και εργάζομαι ως αρχιτέκτονας στη Νέα Υόρκη, ενστικτωδώς επέλεξα την Αθήνα ως το σκηνικό των έργων μου — ίσως επειδή είναι η πόλη όπου έζησα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου. Για μένα, η Αθήνα είναι από τη φύση της μια σουρεαλιστική πόλη, γεμάτη ιστορία, πολυπλοκότητα και έντονες αντιθέσεις, που την καθιστούν ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης. Η επιλογή της Αθήνας ως σκηνικό για κάθε σουρεαλιστική σκηνή στις εικόνες μου με βοήθησε να εξερευνήσω διαφορετικές τεχνικές και αισθητικές προσεγγίσεις, να ενσωματώσω αθηναϊκά χωρικά στοιχεία, και μερικές φορές να κάνω σχόλια για την ελληνική πραγματικότητα. Η ιδέα της δημιουργίας μιας «σουρεάλ» εκδοχής της πόλης βασίζεται στη δύναμη της τεχνητής νοημοσύνης να παρουσιάζει εναλλακτικές πραγματικότητες, αλλά και στην προσωπική μου ανάγκη να επανερμηνεύσω την Αθήνα μέσα από έναν φανταστικό, σχεδόν ονειρικό φακό. Υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που επιλέξατε, αρχικά, το Instagram ως πλατφόρμα φιλοξενίας του πρότζεκτ έναντι μιας συμβατικής ιστοσελίδας; Σας ενδιαφέρει ιδιαίτερα, ενδεχομένως, κάτι στη διαδραστικότητα ή στη δημοφιλία του συγκεκριμένου μέσου; Το Instagram επιλέχθηκε, αρχικά, ως η κύρια πλατφόρμα λόγω της φύσης του υλικού, καθώς η εστίασή του στην εικόνα και την οπτική αφήγηση ταίριαζε απόλυτα με το περιεχόμενο του Athens Surreal. Η αμεσότητα, η δυναμική διάδραση με το κοινό και η δυνατότητα εξερεύνησης μέσω αλγορίθμων και hashtags βοήθησαν στη διάδοση του έργου, δημιουργώντας έναν ζωντανό διάλογο γύρω από την Αθήνα και την τεχνητή νοημοσύνη. Η ανταπόκριση του κοινού αποδείχθηκε καταλυτική. Ο λογαριασμός εξελίχθηκε μέσα από μια αμφίδρομη διαδικασία: μαζί με το κοινό, ανακαλύπταμε όχι μόνο την τεχνητή νοημοσύνη - μια τεχνολογία άγνωστη και για τους δυο μας - αλλά και την ίδια την Αθήνα μέσα από μια νέα, σχεδόν ονειρική προοπτική. Μέσα από αυτό το ταξίδι, έχω λάβει αμέτρητα συγκινητικά μηνύματα, έχω συζητήσει με αγνώστους για την πόλη, την τεχνητή νοημοσύνη και ό,τι μας απασχολεί στο σήμερα. Αυτές οι αλληλεπιδράσεις δεν ήταν απλώς διάλογοι· ήταν παράθυρα σε νέους κόσμους, πηγές έμπνευσης και αφορμές για σκέψη. Ποια ήταν η αφορμή πίσω από την δημιουργία του @athens_surreal ; Είναι το αποτέλεσμα μιας πολυετούς συλλογιστικής, που αποκρυσταλλώθηκε στο σήμερα, με την ορμητική είσοδο της τεχνολογίας AI στις ζωές μας, ή προέκυψε πιο παρορμητικά κι αιφνίδια; Το Athens Surreal ξεκίνησε ως μια ψηφιακή συλλογή εικόνων, που δημιούργησα πειραματιζόμενη με την τεχνητή νοημοσύνη, χωρίς σαφή κατεύθυνση ή κάποιο μακροπρόθεσμο σχέδιο. Στην αρχή, ήταν μια προσωπική άσκηση δημιουργικότητας, μια αυθόρμητη εξερεύνηση μορφών και ιδεών χωρίς συγκεκριμένο προορισμό. Ο στόχος μου ήταν να διευρύνω τα όρια της δημιουργικότητας αξιοποιώντας τις νέες δυνατότητες της τεχνολογίας για να επανερμηνεύσω χωρικές και οπτικές πραγματικότητες. Μέχρι και σήμερα, κάθε φορά, προσπαθώ να εξερευνώ μια νέα θεματική και να δίνω μια διαφορετική οπτική σε γνώριμες αθηναϊκές συνθήκες. Πλέον, το Athens Surreal δεν είναι απλώς μια συλλογή εικόνων - είναι ένας χώρος συνάντησης, εξερεύνησης και συνεχούς ανακάλυψης. Όπως μας είπατε ήδη, το Athens Surreal είναι «μια ψηφιακή συλλογή εικόνων δημιουργημένων με Τεχνητή Νοημοσύνη (AI)» που επιχειρούν, θα έλεγα, μια ανασύσταση της Αθήνας ως τοπίου, τόπου και εμπειρίας στην κλίμακα της πόλης (πολεοδομία) και στην κλίμακα του κτηρίου (αρχιτεκτονική). Υποθέτω πως το αρχιτεκτονικό σας υπόβαθρο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση αυτού του υπερρεαλιστικού κόσμου. Μιλήστε μας περισσότερο γι’ αυτό. Αντιλαμβάνομαι το Athens Surreal ως μια επέκταση της αρχιτεκτονικής, μια προσπάθεια κριτικής επανερμηνείας του χώρου, που, κατά τη γνώμη μου, αποτελεί τον πυρήνα της αρχιτεκτονικής σκέψης. Μέσα από την τεχνητή νοημοσύνη, επιχειρώ να αναδιαμορφώσω όχι μόνο την οπτική απεικόνιση της πόλης, αλλά και τις ίδιες τις αφηγήσεις που τη διαμορφώνουν. Η Αθήνα είναι μια πόλη με πολλαπλά επίπεδα ιστορικότητας, αντιθέσεων και αστικών στρωμάτων. Το Athens Surreal αντλεί από αυτήν την πολυπλοκότητα και προτείνει έναν νέο τρόπο θέασης της πόλης, όπου το πραγματικό και το φαντασιακό διαπλέκονται, προσφέροντας εναλλακτικές αναγνώσεις του αστικού τοπίου. Η αρχιτεκτονική μου κατάρτιση έχει παίξει καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία, καθώς μου επιτρέπει να προσεγγίζω την πόλη όχι μόνο ως ένα σύνολο κτηρίων, αλλά ως ένα πεδίο αλληλεπιδράσεων, δυναμικών σχέσεων και ατμοσφαιρών. Επιπλέον, θεωρώ ότι η αρχιτεκτονική δεν αφορά αποκλειστικά τη δημιουργία υλικών δομών, αλλά και τη δυνατότητα φαντασίωσης και σύλληψης εναλλακτικών πραγματικοτήτων. Σε αυτό το πλαίσιο, το Athens Surreal χρησιμοποιεί τα εργαλεία της τεχνητής νοημοσύνης για να διερευνήσει πώς μπορούμε να αναδιαμορφώσουμε την εμπειρία του χώρου, προτείνοντας νέα τοπία, τόπους και βιώματα, πέρα από τις φυσικές ή λειτουργικές τους παραμέτρους. Ας κάνουμε εδώ μια παρένθεση για να ζητήσω την άποψή σας πάνω στην κριτική θεωρητική συζήτηση που έχει ξεκινήσει πάνω στην Τεχνητή Νοημοσύνη (AI). Είναι η μεγαλύτερη αρετή του AI ότι είναι μια ανοιχτή σε όλους (open source) τεχνολογία που εκδημοκρατίζει την παραγωγή λόγου και εικόνας; Χειρίζεται ο χρήστης το AI ή το AI χειρίζεται τον χρήστη; Σε ποιον ανήκει το παραγόμενο αποτέλεσμα πνευματικά: στην τεχνητή νοημοσύνη ή στον ανθρώπινο παράγοντα; Και τα πιο δημοφιλή ερωτήματα: παράγεται τέχνη από την τεχνολογία AI; Χρειάζεσαι τις επαγγελματικές δεξιότητες ενός ζωγράφου, ενός φωτογράφου ή ακόμη κι ενός αρχιτέκτονα για να παράξεις μια εικόνα AI υψηλής αισθητικής; Απαντήστε, ελεύθερα, με βάση ο,τι σας ενδιαφέρει στην προσωπική σας πρακτική. Δυστυχώς, η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι εγγενώς ανοιχτή σε όλους (open source), ούτε εκδημοκρατίζει απαραίτητα την παραγωγή λόγου και εικόνας. Πολλά από τα ισχυρότερα μοντέλα ανήκουν σε μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες και λειτουργούν με κλειστές βάσεις δεδομένων. Αποτελεί, ωστόσο, μία τεχνολογική εξέλιξη που έχει προστεθεί στις επιστήμες, στις ηλεκτρονικές συσκευές αλλά και στα σχεδιαστικά προγράμματα, αντίστοιχα όπως όταν ενσωματώθηκε στη σχεδιαστική διαδικασία το CAD (Computer-Aided Design). Είναι σημαντικό, επίσης, να σημειωθεί ότι ο υπολογιστής και τα μαθηματικά μας παρέχουν ένα ισχυρό σύνολο εργαλείων για τη δημιουργία σχεδίων, αλλά δεν παράγουν ούτε ένα σχέδιο από μόνα τους. Ο τελικός σχεδιασμός απαιτεί την ανθρώπινη κρίση και τη συλλογική λήψη αποφάσεων από τα ενδιαφερόμενα μέρη. Αντίστοιχα και κατά τη δημιουργία των εικόνων χρειάζεται ένας χρήστης που θα έχει ήδη σκεφτεί το αποτέλεσμα και θα το «μεταφράσει» σε όρους (prompts) που η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να « ταιριάξε ι» στις αντίστοιχες πληροφορίες που έχει « εκπαιδευτεί » . Σχετικά με τα πνευματικά δικαιώματα – τα οποία πάντα αποδίδονται νομικά σε ανθρώπους και όχι σε μηχανές – υπάρχουν σαφείς υποδείξεις από διεθνείς υποθέσεις ως τώρα, οπότε αυτό ως ένα βαθμό έχει κατοχυρωθεί. Αυτό που ακόμη δεν έχει κατοχυρωθεί είναι η διαφάνεια από την πλευρά των εταιρειών σχετικά με τις βάσεις δεδομένων που χρησιμοποιούν. Φυσικά, η τεχνολογία από μόνη της δεν είναι καλή ή η κακή. Ο τρόπος που χειριζόμαστε την τεχνολογία και την ενσωματώνουμε στη ζωή μας εξαρτάται πάντα από τις αποφάσεις μας, τις κοινωνικές αξίες μας και τα νομικά πλαίσια που θεσπίζονται. Είναι μεγάλη και σοβαρή συζήτηση, αλλά νομίζω ότι είναι αδιαμφισβήτητο ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα κατάλληλο ρυθμιστικό πλαίσιο για την τεχνητή νοημοσύνη σε διάφορα επίπεδα όπως για παράδειγμα: ποιος κατέχει τη βάση δεδομένων πληροφοριών της Τεχνητής Νοημοσύνης, ποιος την εκπαιδεύει και με τι πρότυπα, τι έλεγχος υπάρχει στα δικαιώματα δημιουργών. Όπως η δυνατότητα φωτογραφικής μηχανής στα smartphones δε μας καθιστά αυτόματα όλους φωτογράφους, έτσι θεωρώ ότι και η χρήση του ΑΙ δεν αντικαθιστά σε καμία περίπτωση το φωτογράφο ή τον καλλιτέχνη. Το photoshop δεν αντικατέστησε τον φωτογράφο, η φωτογραφία παλαιότερα δεν αντικατέστησε τη ζωγραφική… Πιστεύω βαθιά στον ανθρώπινο παράγοντα και την ανθρώπινη δημιουργία, αλλά και στην εξέλιξή του. Θεωρώ ότι το ΑΙ μπορεί να αποτελέσει ένα παντοδύναμο εργαλείο ώστε να εξελιχθεί και να οδηγηθεί η τέχνη και η φωτογραφία σε άλλες κατευθύνσεις. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για εμένα ότι η διαδικασία της δημιουργίας της εικόνας προϋποθέτει την ύπαρξη μιας ιδέας. Το στοιχείο αυτό με οδηγεί να σκέφτομαι περισσότερο ορισμένους παράγοντες πριν ακόμα δημιουργήσω μια εικόνα, παράγοντες όπως για παράδειγμα τι θα απεικονίζεται, τι χαρακτηριστικά θα έχει, ποιο θα είναι το θέμα της εικόνας, πώς θα είναι ο καιρός, το φως, κτλ. Από τη μία μεριά, λοιπόν, η δημιουργική σκέψη, η έμπνευση, η κρίση, αλλά και η απόδοση συναισθηματικής σύνδεσης και ιστορίας στο έργο παραμένουν σημαντικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Από την άλλη μεριά, η τεχνητή νοημοσύνη επιτρέπει τη δημιουργία εικόνων που πριν ήταν δύσκολο ή αδύνατο να προκύψουν με τα παραδοσιακά μέσα.  Αποτελεί ένα πολύ σημαντικό εργαλείο που επιτρέπει να εξερευνήσουμε τα όρια της φαντασίας και η σύμπραξη ανθρώπου και μηχανής μπορεί να οδηγήσει σε νέες μορφές έκφρασης. Συμπερασματικά της προηγούμενης ερώτησης, ως γενεσιουργός δύναμη του Athens Surreal, σε ποιον προσδιορισμό αισθάνεστε πιο κοντά: ψηφιακή καλλιτέχνης (digital artist), δημιουργός (auteur), εικονογράφος (illustrator) ή κάτι άλλο; Σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, η ιδέα αποτελεί το αρχικό σημείο εκκίνησης.  Είναι ένα άυλο, αλλά θεμελιώδες στοιχείο που οδηγεί τη δημιουργική διαδικασία, όπου η ιδέα μετατρέπεται σε ένα απτό ή οπτικό έργο μέσω κάποιου εργαλείου (σκίτσο, σχέδιο ή εργαλεία ΑΙ). Θα έλεγα ότι ο προσδιορισμός « δημιουργός » (auteur) είναι αυτός που με εκφράζει καλύτερα, διατηρώντας βέβαια πάντοτε την ιδιότητα του αρχιτέκτονα, με την έννοια της προσπάθειας επανερμηνείας μιας χωρικής συνθήκης. Η σουρεάλ Αθήνα σας είναι ένας ονειρικός, συμβολικός μετα-κόσμος με συνήθεις πρωταγωνιστές, κατ’ επανάληψη, τον Παρθενώνα, την αθηναϊκή πολυκατοικία της αντιπαροχής και τις Κυκλάδες σε διάφορες, πολύχρωμες ή όχι εκδοχές. Τι σημαίνουν αυτά τα τρία θέματα για εσάς; Η « σουρεάλ Αθήνα » αποτελεί έναν μετα-κόσμο όπου η πραγματικότητα και η φαντασία συνυπάρχουν, δημιουργώντας νέες σημασίες και συνδέσεις. Τα τρία θέματα που αναφέρατε - ο Παρθενώνας, η αθηναϊκή πολυκατοικία της αντιπαροχής και οι Κυκλάδες - είναι βαθιά ριζωμένα στην πολιτιστική, ιστορική και κοινωνική ταυτότητα της Ελλάδας και συνδέονται με μια διαρκή αναζήτηση της σύγχρονης ελληνικής ταυτότητας μέσα από την αντίθεση και τη σύνθεση. Σε έναν σουρεαλιστικό κόσμο, ο Παρθενώνας εκπροσωπεί την ιστορική ταυτότητα της Αθήνας, αλλά και το παράδοξο της διαχρονικότητας και της φθαρτότητας. Η αθηναϊκή πολυκατοικία είναι ένα μέρος της καθημερινής ζωής των Αθηναίων, σύμβολο της αστικής μελαγχολίας.  Οι Κυκλάδες είναι το αρχέτυπο του ελληνικού καλοκαιριού και της ονειροπόλησης. Για μένα, αυτά τα τρία θέματα αντιπροσωπεύουν τον διάλογο ανάμεσα στην ιστορία, την καθημερινότητα και το φαντασιακό. Σε ένα σουρεαλιστικό πλαίσιο, αποκτούν νέες διαστάσεις, επιτρέποντας την επανεξέταση και την επαναπλαισίωση των γνώριμων στοιχείων της ελληνικής ταυτότητας και της ανθρώπινης εμπειρίας. Συνηθίζετε να συνοδεύεται τις εικόνες του Athens Surreal με στίχους από ποιήματα. Μιλήστε μας γι’ αυτή τη σχέση. Πόσο δομική είναι η ποίηση για τις εικόνες που παράγετε; Η σχέση των εικόνων και της ποίησης είναι σημαντικό στοιχείο κάθε φορά της οπτικής αφήγησης. Κάποιες φορές η ποίηση επιχειρεί να εμπλουτίσει ή να επεκτείνει την αφήγηση της εικόνας και άλλες φορές είναι η αφετηρία και η γενεσιουργός δύναμη πίσω από μία εικόνα. Για παράδειγμα, στίχοι του Αργύρη Χιόνη , από την έκδοση « Η φωνή της Σιωπής » , με έχουν οδηγήσει στη δημιουργία μιας σειράς εικόνων λειτουργώντας ως η βασική έμπνευση: Όταν τα δέντρα μισήσουν την αχαριστία των ανθρώπων Θα ’ρθει μια μέρα που τα δέντρα θα μισήσουν την αχαριστία των ανθρώπων και θα σταματήσουν να παράγουν ίσκιο, θροΐσματα κι οξυγόνο. Θα πάρουνε τις ρίζες τους και θα φύγουν. Μεγάλες τρύπες θα μείνουνε στη γη εκεί που ήταν πριν τα δέντρα. Όταν οι άνθρωποι καταλάβουνε τι έχασαν, θα πάνε και θα κλάψουνε πικρά πάνω απ’ αυτές τις τρύπες. Πολλοί θα πέσουν μέσα. Τα χώματα θα τους σκεπάσουν. Κανείς δεν θα φυτρώσει. Φαίνεται να αγαπάτε, ιδιαίτερα, το ροζ. Αν ισχύει αυτή η παρατήρηση, μιλήστε μας γι’ αυτή τη σχέση και, γενικότερα, για την χρωματική παλέτα του έργου σας. Το ροζ-πορτοκαλί του αττικού ουρανού, το χρυσαφί και το βιολετί που αναδύεται στις σκιές της Αθήνας—όλα αυτά τα χρώματα αποτελούν για εμένα το χρωματικό φάσμα της Αθήνας κυρίως την ώρα του ηλιοβασιλέματος όπου η πόλη μεταμορφώνεται. Η σουρεάλ Αθήνα της Τίνας Μαρινάκη φαίνεται πως ήρθε για να μείνει. Πώς οραματίζεστε το μέλλον του Athens Surreal; Θα ήθελα το project να συνεχίσει να εξελίσσεται ως μια διαρκής πρόκληση στη διερεύνηση της τομής μεταξύ φυσικού χώρου και ψηφιακών μέσων, αμφισβητώντας τις καθιερωμένες συμβάσεις και επανεξετάζοντας τον ρόλο της απεικόνισης στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης. Στόχος μου είναι να αναζωογονήσει και να επαναδιαμορφώσει την εμπειρία του χώρου, προσκαλώντας νέες προσεγγίσεις και προοπτικές. Επιπλέον, επιδιώκω τη φαντασίωση και τον σχεδιασμό εναλλακτικών πραγματικοτήτων, ενσωματώνοντας περισσότερες δημιουργικές διαδικασίες και καινοτόμα εργαλεία για την εξερεύνηση νέων καλλιτεχνικών διαδρομών.

Mε συστηματικές δράσεις ενημέρωσης και συμμετοχής των πολιτών, το Παλαιό Φάληρο αναδεικνύεται ως ένας από τους πιο δραστήριους και αποτελεσματικούς δήμους στον τομέα της βιώσιμης διαχείρισης απορριμμάτων με τον καφέ κάδο. Ο καφέ κάδος έχει γίνει πλέον γνώριμος σε όλους μας. Όμως, τι πραγματικά συμβαίνει μετά την αποκομιδή των βιοαποβλήτων; Ο Δήμος Παλαιού Φαλήρου μας προσκαλεί σε μια ξενάγηση στη σύγχρονη μονάδα διαχείρισης βιοαποβλήτων, όπου καταλήγει το περιεχόμενο των καφέ κάδων. Εκεί, μέσα από μια οργανωμένη και καινοτόμα διαδικασία, τα οργανικά απορρίμματα μετατρέπονται σε χρήσιμο κομπόστ , συμβάλλοντας ουσιαστικά στην κυκλική οικονομία και στην προστασία του περιβάλλοντος. Με πρωτοβουλία του Δημάρχου Γιάννη Φωστηρόπουλου και με συστηματικές δράσεις ενημέρωσης και συμμετοχής των πολιτών, το Παλαιό Φάληρο αναδεικνύεται ως μια από τις πιο δραστήριες και αποτελεσματικές δημοτικές αρχές στον τομέα της βιώσιμης διαχείρισης απορριμμάτων.

Ο Δήμος Παλαιού Φαλήρου ανακοίνωσε προσλήψεις τριών (3) ατόµων µε σύµβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισµένου χρόνου. Οι προσλήψεις εμπίπτουν στην υλοποίηση της δράσης «Προώθηση και υποστήριξη παιδιών για την ένταξη τους στην προσχολική εκπαίδευση, καθώς και για την πρόσβαση παιδιών σχολικής ηλικίας, εφήβων και ατόµων µε αναπηρία, σε υπηρεσίες δηµιουργικής απασχόλησης» της χρονικής περιόδου 2025-2026 του Προγράµµατος Αττική 2021-2027. Συγκεκριµένα θα προσληφθούν: ένας ΤΕ  παιδαγωγός  πρώιμης παιδικής ηλικίας και 2 ΥΕ  τραπεζοκόμοι  (προσωπικό εστίασης)

Τη θέση του παραιτηθέντος δημοτικού συμβούλου , Δημήτρη Μητρέλλου, κατέλαβε σήμερα επισήμως η πρώτη επιλαχούσα, Μαρία Μαραντίδου, στο Δημοτικό Συμβούλιο Παλαιού Φαλήρου. Μετά την παραίτηση του Δημήτρη Μητρέλλου από το Δημοτικό Συμβούλιο Παλαιού Φαλήρου, καθώς και από τη θέση του επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Παλαιό Φάληρο Αναγέννηση» , τη θέση του πήρε η πρώτη επιλαχούσα, Μαρία Μαραντίδου . Η Μαρία Μαραντίδου διαθέτει πολυετή παρουσία στα κοινά της πόλης, έχει διατελέσει πρόεδρος Συλλόγου Γονέων σε σχολεία του Φαλήρου, μέλος πολιτιστικών και περιβαλλοντικών συλλόγων , καθώς και πρόεδρος του Φιλοζωικού Σωματείου Παλαιού Φαλήρου και Νέας Σμύρνης . Σε ανάρτησή της μετά την ορκωμοσία, ευχαρίστησε τους πολίτες που τη στήριξαν στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, δηλώνοντας ότι σκοπεύει να μεταφέρει την εμπειρία και τη δράση της «στον ιερό χώρο που εκπροσωπούνται όλοι οι πολίτες του Δήμου Παλαιού Φαλήρου» .  Επικεφαλής της παράταξης αναμένεται να αναλάβει ο έτερος δημοτικός σύμβουλος της παράταξης, Γιάννης Τριάντος. Βιογραφικό Μαρίας Μαραντίδου Γεννήθηκα στο Κιλκίς τον Αύγουστο του 1967 , από την Ουρανία και τον Λάζαρο Μαραντίδη, παιδιά ποντιακών προσφυγικών οικογενειών από το 1920 και έχω δύο αδέλφια την Ανθή και τον Νίκο. Έζησα σαν παιδί στο Bruhl της Κολωνίας στη Γερμανία, όπου ο πατέρας μου ήταν Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας της περιοχής και μεγάλωσα στη Ν. Σμύρνη . Από το 1993 ζω στο Π. Φάληρο , παντρεμένη με τον Δημήτρη Γεωργιακάκη , επιχειρηματία και Πρόεδρο του Συλλόγου Κρητών Π. Φαλήρου και είμαι μητέρα ενός εφήβου του Μιχάλη. Είμαι Γεωπόνος, απόφοιτος του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών , στο οποίο εργάζομαι από το 1995, με ερευνητική δράση μέχρι και σήμερα, Υποψήφια Διδάκτορας του και ΕΤΕΠ του Εργαστηρίου Δενδροκομίας. Έχω διατελέσει μέλος του Υπηρεσιακού Συμβουλίου και της Συγκλήτου του και είμαι από τα ιδρυτικά μέλη της Επιστημονικής Εταιρείας Εγκυκλοπαιδιστών Ελαιοκομίας . Τα τελευταία 5 χρόνια δραστηριοποιούμαι στην τοπική κοινωνία του Π. Φαλήρου στο χώρο της Παιδείας . Είμαι επί 5 χρόνια μέλος της Πρωτοβάθμιας Σχολικής Επιτροπής του Δήμου, της οποίας διετέλεσα Ειδική Γραμματέας κατά την προηγούμενη θητεία. Ήμουν Πρόεδρος του ΔΣ του Συλλόγου Γονέων του 11ου Δημοτικού και Πρόεδρος του ΔΣ του Συλλόγου Γονέων του 2ου Γυμνασίου Π. Φαλήρου, με συνεπές διοικητικό έργο στις ανάγκες των σχολείων. Για τη δράση μου αυτή, οι γονείς στις πρόσφατες εκλογές για την Ένωση Συλλόγων Γονέων Π. Φαλήρου, με εμπιστεύτηκαν και με ανέδειξαν στη δεύτερη θέση με ποσοστό άνω του 40%. Εείμαι μέλος του ΔΣ και π. Αντιπρόεδρός της, με σκοπό να συνεχίσω να προασπίζομαι τα συμφέροντα όλων των παιδιών των σχολείων του Π. Φαλήρου. Το ενδιαφέρον μου για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή γενικότερα, αλλά και τα τοπικά περιβαλλοντικά ζητήματα και προβλήματα, με οδήγησαν στη συμμετοχή μου στην Οικολογική Συνεργασία Π. Φαλήρου , όπου διατελώ Γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου. Οι απόψεις μου για την ισότιμη θέση της γυναίκας στην κοινωνία και την κοινωνική αλληλεγγύη, με έφεραν κοντά στον Γυναικείο Εξωραϊστικό και Πολιτιστικό Σύλλογο «Η ΑΘΗΝΑ» του οποίου είμαι ενεργό μέλος. Είμαι επίσης μέλος της Ένωσης Κατοίκων Αμφιθέας «Σοφία Μπεφόν» που είναι και η γειτονιά μου, γιατί πιστεύω στην ενότητα και την κοινωνική δράση της γειτονιάς για τα οποία ο Σύλλογος δραστηριοποιείται με μεγάλη επιτυχία. Σαν απόγονος προσφυγικών οικογενειών, δε μπορούσε παρά η πρόσφατη Προσφυγική Κρίση να με βρει ενεργή σε πολλά κινήματα και δομές αλληλεγγύης κατά τη διάρκεια της κορύφωσής της και μέχρι σήμερα.

Ο Δήμος Παλαιού Φαλήρου ζητά διαπλάτυνση του παραλιακού πεζόδρομου-ποδηλατόδρομου - Δεν έχουν ξεκινήσει καν ακόμα οι εργασίες Ενώ η κυβέρνηση πιέζει να προχωρήσουν όλα τα τμήματα του παραλιακού πεζόδρομου-ποδηλατόδρομου με ταχείς ρυθμούς, οι κατασκευαστικές εταιρίες δεν έχουν καν αρχίσει τις εργασίες στο τμήμα που αντιστοιχεί στον Δήμο του Παλαιού Φαλήρου. Ο δήμαρχος, Γιάννης Φωστηρόπουλος , δήλωσε επ' αυτού πως ο Δήμος ζητά διαπλάτυνση: «Το τελευταίο διάστημα καταθέσαμε πρόταση προς την Περιφέρεια και διαπραγματευτήκαμε την περαιτέρω διαπλάτυνση του πεζόδρομου-ποδηλατόδρομου της παραλιακής. Αυτό που ζητήσαμε είναι να γίνει επέκταση και προς τη θάλασσα, για να υπάρχει αρκετός χώρος για ποδηλάτες και πεζούς. Από τη στιγμή που υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι, θα πρέπει να αξιοποιηθούν για να δημιουργηθεί ένα ποιοτικό έργο, που θα αναβαθμίσει τη ζωή της πόλης. Το τμήμα ποδηλατοδρόμου του δήμου Παλαιού Φαλήρου ξεκινάει από το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος , περνάει από το σημείο όπου βρίσκεται το αθλητικό κέντρο, το νέο Πάρκο Ναυτικής Παράδοσης και συνεχίζει παραλιακά προς τον Άλιμο μέσω Φλοίσβου , παράλληλα με τη λεωφόρο Ποσειδώνος. Το αίτημά μας είναι να μην γίνει η κατασκευή μόνο επί του υπάρχοντος πεζοδρόμου, αλλά να επεκταθεί και προς τη θάλασσα. Επομένως θα πρέπει να γίνουν συνοδά έργα για να αυξηθεί το πλάτος του υφιστάμενου πεζοδρομίου και να μην καταληφθεί ο χώρος που θα έχουν στη διάθεσή τους οι πεζοί». Καθώς λέει ο ίδιος, το αίτημα έχει εγκριθεί και αναμένεται να αποτυπωθεί γραπτώς ότι βάσει της πρότασης του Δήμου ο πεζόδρομος θα μεγαλώσει σε πλάτος από 1,5 έως και 3 μέτρα , κατά τα πρότυπα του αντίστοιχου έργου της Γλυφάδας.  Να θυμίσουμε πως ολόκληρος ο παραλιακός πεζόδρομος-ποδηλατόδρομος θα είναι συνολικού μήκους 12,5 χιλιομέτρων και θα διατρέχει το τμήμα από το δήμο Καλλιθέας έως και το δήμο Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης .